بازی spider man2018
جدیدترین انحصاری بزرگ کنسول نسل هشتمی سونی یعنی Marvel’s Spider-Man، یک بازی کم‌اشکال و هیجان‌انگیز است؛ همان چیزی که طرفداران مرد عنکبوتی، مدت‌ها انتظارش را می‌کشیدند. همراه toystikباشید.
با توجه به کارنامه‌ی درخشان و پرشده از جذابیت استودیوی اینسامنیاک گیمز، مانور بسیار زیاد سونی روی بازی Marvel’s Spider-Man به عنوان یکی از اصلی‌ترین انحصاری‌های پلی استیشن 4 در نسل هشتم و از همه مهم‌تر نمایش‌هایی که تک‌تک‌شان نویدبخش مواجهه با اثری راضی‌کننده بودند، سخت می‌شد برای بهترین بازی ساخته‌شده برای شخصیت اسپایدرمن تا به امروز، هیجان‌زده نبود. هیجانی که البته بعد از عرضه‌ی بازی، معلوم شد بی‌دلیل هم نبوده است و انصافا از جنبه‌هایی گوناگون، حقیقی بودن صد در صدی‌اش را اثبات کرد. Marvel’s Spider-Man، قبل از آن که کسی بخواهد درباره‌ی گیم‌پلی، گرافیک، صداگذاری و داستان‌گویی‌اش حرف بزند، راجع به چیزی نیست جز احساس مرد عنکبوتی شدن. حس تار زدن در بخش‌بخش نیویورک، از پا در‌آوردن دشمنان به اشکال مختلف و صد البته، زندگی کردن با شخصیت‌هایی که از شدت پردازش‌شده بودن، به سختی می‌توان ماهیت وجودشان را انکار کرد. اینسامنیاک گیمز در بعضی از اطلاعات منتشرشده از ساخته‌ی خود، به طرفداران قول این را می‌داد که همه‌ی دلایل عالی بودن پیتر پارکر، مری جین واتسون و در کل دنیای اسپایدی را نشان تمام مخاطبان بازی خواهد داد و قبل از هر چیز، باید پذیرفت که این ادعا، کاملا واقعی بود.
البته ساخته‌ی اینسامنیاک گیمز، برنامه‌های مشخص و معرکه‌ای برای حفظ جذابیت خود در طولانی مدت هم دارد. فارغ از خود داستان فوق‌العاده‌ی بازی که در ادامه به آن خواهم پرداخت، در گیم‌پلی هم شاهد مواردی هستیم که بازیکن را به اصطلاح، پای اثر نگه می‌دارند. سازندگان بازی که یقینا متوجه عدم نیاز آن‌چنانی بازیکنان به استفاده‌ی هوشمندانه از تک‌تک تجهیزات‌شان در طول مبارزات بوده‌اند، هنگام پیش‌روی گیم‌پلی، بارها و بارها با موفقیت از پس ساخت مواردی که مدام بازی را جذب‌کننده‌تر از قبل به تصویر می‌کشند، برمی‌آیند. از لباس‌های پرجزئیات و جذاب اسپایدرمن که که حتی روی متریال‌های لازم برای ساختن تمامی‌شان فکر شده است و هر کدام قدرت ویژه‌ی به خصوص و منحصر به فردشان را ارائه می‌کنند، تا حرکات شدیدا متنوعی که میتوانید با آپگرید کردن قابلیت‌های اسپایدی و سر زدن به منوی بازی و یاد گرفتن‌شان، از آن‌ها برای شکست دادن دل‌نشین‌تر دشمنان‌تان بهره ببرید.
تلیلر بازی spider-man
همه‌ی این‌ها، در کنار یکدیگر گستره‌ی جذاب و بزرگیرا شکل می‌دهند که بازیکن به خاطر غرق شدن بیشتر و بیشتر درون‌شان، حتی مشتاقانه مراحل فرعی را هم به پایان می‌رساند. مخصوصا که به سبب گرافیک فنی واقعا بالای اثر، غالبا مبارزات حالتی سینمایی به خود می‌گیرند و استفاده‌ی شما از لباس‌ها یا گجت‌های متفاوت، به همین خاطر شدیدا توجه خودتان را جلب می‌کند.
از منظر فنی، گرافیک بازی و صداگذاری‌های آن در یک کلام، بی‌اشکال هستند. چون بازی هم در مکان‌های بسیار متفاوت و پرجزئیاتی قصه‌اش را روایت کرده است و هم از پیوستگی بسیار مناسبی بهره می‌برد. مثلا Marvel’s Spider-Man، تقریبا چیزی به اسم لودینگ ندارد و اگر هم دارد، همواره کمتر از ده ثانیه برای به پایان رسیدنش مخاطب را معطل می‌کند. کات‌سین‌های بازی کیفیت فوق‌العاده‌ای دارند و طراحی چهره‌ی شخصیت‌های اصلی مثبت و منفی، در بالاترین انتظار هستند. واکنش‌های دقیق صورت و بدن آن‌ها، طراحی حساب‌شده و پرجزئیات تمامی محیط‌ها که در بسیاری مواقع با عناصری واکنش‌دهنده به حرکات شما پر شده‌اند و کیفیت بالای بافت‌های به کار گرفته‌شده در نقطه به نقطه‌ی نقشه‌ی بزرگ بازی، از اسپایدرمنِ انحصاری پلی‌استیشن 4، یک تجربه‌ی بصری ایده‌آل ساخته‌اند. تجربه‌ای که البته از منظر هنری هم چیزی کم ندارد و در کنار صداگذاری‌ها و موسیقی‌های پرشور، احساس‌برانگیز یا دردناکش، به خوبی گیمر را درون خود، فرو می‌برد.
فارغ از همه‌ی موارد بیان‌شده، یکی از مهم‌ترین و تحسین‌برانگیزترین ویژگی‌های Marvel’s Spider-Man، نحوه‌ی ارائه‌ی گیم‌پلی مخفی‌کارانه در بخش‌های گوناگون آن به بازیکنان است. گیم‌پلی لایق ستایشی که در آن اتفاقا گجت‌ها، آپگریدها و در کل تمامی امتیازهایی که در طول بازی کسب می‌کنید، به دردتان می‌خورند و با توجه به هوش مصنوعی نسبتا بالا و کاملا راضی‌کننده‌ی دشمنان، اگر اهل انجام باحوصله‌ی فعالیت‌ها باشید، می‌تواند شدیدا باعث لذت بردن‌تان از بازی شود. فارغ از بعضی بخش‌های گیم‌پلی که شما را مجبور به پشت سر گذاشتن دشمنان بدون لو رفتن و در اوج سکوت می‌کنند، در بسیاری قسمت‌ها نیز انتخاب کاملا برعهده‌ی خودتان است. طوری که می‌شود بعضی از مهم‌ترین مراحل بخش داستانی را با پریدن وسط جمع و بارها جاخالی دادن، تار پرت کردن، استفاده از Spider-Droneها و چند بار مردن پشت سر گذاشت و در همین حین می‌توان آن مراحل را به کمک آویزان کردن دشمن‌ها از ارتفاعات مشخص، جابه‌جایی بی سروصدا در محیط و جدا کردن دشمنان از یکدیگر و گیر انداختن دانه به دانه‌ی آن‌ها، تمام کرد. البته برخلاف اکشن‌ها، مخفی‌کاری بازی به این سادگی‌ها تکراری نمی‌شود و به سبب به چالش کشیدن همه‌ی توانایی‌ها و صد البته فکر گیمر، در سرگرم کردن او با در بسته مواجه نمی‌شود
Turf Wars نام دومین بسته‌ی الحاقی بازی Spider-Man است که اخیرا برای این بازی در دسترس قرار گرفته و حال به تازگی نقدها و نمرات آن نیز منتشر شده است که با یکدیگر مروری بر آن‌ها خواهیم داشت.
ازی Spider-Man در ماه سپتامبر عرضه شد و توانست علاوه بر بازی‌بازان نظر بسیاری از منتقدین را به خود جلب کند. قبل از انتشار بازی مشخص شد که سه بسته‌ی الحاقی برای این بازی عرضه خواهد شد. مطمئنا تا به حال بسیاری از شما این بازی را تجربه کرده و یا شاید حتی بسته‌ی الحاقی اول آن را نیز به اتمام رسانده باشید اما آیا آماده‌اید تا یک ماجراجویی و یک چالش جدید را مرد عنکبوتی و پیتر پارک تجربه کنید؟ حال به تازگی دومین بسته‌ی الحاقی این بازی با نام Turf Wars نیز عرضه شده و شخصیت منفی اصلی آن کسی نیست جز Hammerhead. علاوه بر شخصیت‌هاف باس‌های جدید، Turf Wars ماموریت‌ها و چالش‌های جدیدی را نیز به بازی اضافه می‌کند که با انجام این ماموریت‌ها، به لباس‌های جدیدی دسترسی خواهید داشت. هنوز یک محتوای الحاقی دیگر از The City That Never Sleeps باقی مانده است که Silver Lining نام دارد. اطلاعات زیادی از این بسته‌ی الحاقی در دسترس نیست اما احتمالا در ماه دسامبر عرضه خواهد
حال به تازگی هم‌زمان با عرضه‌ی دومین بسته‌ی الحاقی بازی Spider-Man به نام Turf Wars، نقدها و نرات آن نیز منتشر شده است که با یکدیگر مروری بر آن‌ها خواهیم داشت:
Destructoid 7.5/10
SpazioGames 7/10
Everyeye.it 7/10
God is a Geek 6.5/10
بازی Spider-Man هم‌اکنون به صورت انحصاری برای کنسول پلی‌استیشن ۴ در دسترس قرار دارد.
بازی اسپایدرمن (Marvel’s Spider-Man) نقش شروع‌کننده دوره جدید بازی‌های ابرقهرمانی در صنعت بازی را دارد؛ دوره‌ای که می‌توان از آن با نام «پسا آرکام» یاد کرد! بعد از تجربه بیست و چند ساعته و ۱۰۰ درصد کردن بازی با قاطعیت می‌توانم بگویم که اسپایدرمن یک اثر فوق‌العاده و سرگرم‌کننده است. اثری که بیشتر پیامش این است که پتانسیل بازی‌های ابرقهرمانی را به مردم نشان دهد و بگوید که با همین کاراکترهای قدیمی و شناخته شده هم می‌توان یک دنیای فوق‌العاده و جذاب خلق کرد. البته همین اثر هم خالی از ضعف نیست و اگر بخواهیم کمی سخت‌گیری کنیم، ایرادهای کوچک و بزرگی می‌توان از آن بیرون بکشیم.
